Samenwerken, een vaardigheid die wordt genoemd in nagenoeg elke vacature. Waar je ook gaat, je moet overal kunnen samenwerken. Maar wat is een samenwerking? Voor mij is daar pas sprake van als alles dat mogelijk is uit het team wordt gehaald en de individuele teamleden gekoppeld aan de doelstellingen. Daar heb je een samenwerking voor nodig zonder ruis. Zonder ruis betekent zonder aannames, zonder dat teamleden zaken voor elkaar invullen, met teamleden die met elkaar praten i.p.v. over elkaar. Het is makkelijk om zelf alvast te bedenken hoe een ander ergens in staat. Hoe vaak doen we dat zelf niet? Het maakt samenwerken, echt samenwerken alleen haast onmogelijk. Alles wat de ander zegt, wordt namelijk al gekleurd door aannames. En dat maakt dat er twee gesprekken tegelijkertijd lopen. Het gesprek dat wordt uitgesproken en de manier waarop je de woorden van de ander kleurt. Als ik tijdens een training vraag hoe iemand iets weet over de mening/positie van een ander, blijkt vaak dat het zelden met de ander is besproken. Maar ze weten het wel zeker, omdat het blijkt uit de houding en gedrag van de ander. De werkelijkheid ligt vaak anders. Alleen die aannames bepalen ook je eigen houding en gedrag binnen de samenwerking. Zo ontstaat er ruis die het behalen van de doelen kan vertragen en zelfs verhinderen. Wees open naar elkaar, durf te vragen, zoek elkaar op en deel je ideeën/zorgen. Het blijkt vaak anders te zitten dan je denkt. Zeker in de deze tijden, waarbij het lastig is om even langs een collega te lopen of een kop koffie te drinken. Blijf vragen stellen en interesse tonen in je teamgenoten. Nu we elkaar zoveel minder zien, is er nog zoveel meer dat we zelf kunnen gaan invullen. Dat kost de teamleden energie, inspiratie, focus en efficiëntie. Maak ruimte in je Zoom/Skype/Teams meeting voor vragen, toon interesse voor ieders situatie. Uiteindelijk doe je het samen, nu en straks.
